Bir gölün kıyısına gelip otursan,
Aniden karşında ben, hayale dalsan,
Ve uzakta bir çırpıntı görüp kalksan,
O göle dalıp çıkmayan ben olsam, ne yaparsın?
Göz yaşlarımı sildiğim beyaz mendilim,
Her zaman giydiğim yeşil gömleğim,
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta