Ne sen ağlardın ne ben üzülürdüm

Ellerin ellerimde gözlerime baksaydın
Gururumu okşayıp şu kalbimi yaksaydın
Bir ömür hayatımda derdin ile kalsaydın
Şimdi ne sen ağlardın nede ben üzülürdüm

Hırslarına yenilip öfkene köle oldun
Aradığın huzuru söyle nerede buldun
Kime inanıp böyle neyin kiniyle doldun
Şimdi ne sen ağlardın nede ben üzülürdüm

Sararmış mevsimlerin yapraklarıyız şimdi
Acılar ülkesinin topraklarıyız şimdi
Yenilmiş orduların ortaklarıyız şimdi
Ne sen ağlardın böyle nede ben üzülürdüm