Ne olduğunu, ne olduğumu bile anlamadan
öyle hızlı daldım ki bu sabah o alevlerin ortasına,
yüzüm öyle yandı ki kıpkırmızı,
kalbim öyle bir aştı ki atma sınırını;
son noktaya gelip de
yapacağımı yapıp geri döndüğümde
ağlamaya fırsat bulamadım.
I
Hüznüm; süngülü yalnızlıklara itilmiş bir Dersim gecesi,
açlığım; bir deri bir kemik,
sabrım; altı aylık unutulmuşluğuyla bir Bahçesaray'lı
ve korkum; yollarına sinmiş bir çakal
ya gidenler evin yolunu bir daha bulamazsa Anerka!
Devamını Oku
Hüznüm; süngülü yalnızlıklara itilmiş bir Dersim gecesi,
açlığım; bir deri bir kemik,
sabrım; altı aylık unutulmuşluğuyla bir Bahçesaray'lı
ve korkum; yollarına sinmiş bir çakal
ya gidenler evin yolunu bir daha bulamazsa Anerka!
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta