Ne Komik Şiiri - Akif Turan

Kimisi boynu bükük, üzgün,
Kimisi dört köşe mutluluktan,
Ne komik!
İkisi de yalnız başına ölüyor oysaki.

Kimisi karnı aç kıvranıyor,
Kimisi yemek beğenmiyor,
Ne komik!
İkisi de yaşadığını sanıyor oysaki.

Kimisi sevgisiz büyüyor,
Kimisi sevgiden boğuluyor,
Ne komik!
İkisi de içten içe eksik oysaki.

Kimisi gülüşüyor onla bunla,
Kimisi ağlıyor tek başına,
Ne komik!
İkisi de takmış maskesini oysaki.

Kimisi aynalara gülüyor,
Kimisi yüzüne bile bakamıyor,
Ne komik!
İkisi de tanımıyor kendini oysaki.

Kimisi hayal kurarken kayboluyor,
Kimisi gerçeklerde boğuluyor,
Ne komik!
İkisi de var olmakla savaşıyor oysaki.

Kimisi gözyaşını saklıyor yastığına
Kimisi kahkasını boğuyor dudağına,
Ne komik!
İkisi de içinden çığlık atıyor oysaki.

Kimisi geçmişiyle kavgalı,
Kimisi geleceğinden korkar halde,
Ne komik!
İkisi de bugünü yaşamıyor oysaki.

Kimisi umutla tutunur her sabaha,
Kimisi karanlıkla sarar her adımını,
Ne komik!
İkisi de aynı yolda yürüyor oysaki.

Kimisi sevmekten korkar yanar diye,
Kimisi sevilmekten kaçar ağlar diye,
Ne komik!
İkisi de yalnız kalır oysaki.

Kimisi ağlamaktan uyuyamaz,
Kimisi gülmekten yatamaz,
Ne komik!
İkisi de uykusuz kalıyor oysaki.

Kimisi dua ediyor susarak,
Kimisi isyan ediyor bağırarak,
Ne komik!
İkisi de korkarak cevap bekliyor oysaki.

Bir adım ileri, bin adım geri,
Kurtulmak isterken yakalar zinciri
Ama umut, işte o en dibin kardeşi,
Göz kırpar karanlığa:
“Belki de sabah yakındır...”
Ne komik!