Ne Karanlığın Şiiri - Selver Güvercin

Ne karanlığın, ne aydınlığın
Olmaz izi, duyulmaz sesi
Yalnızca görür, hissedersin
İçine çektiğin nefes gibi
Duyguların biriktiği yerdir gönül
Kiminde dağ olur
Neşet gibi yağmur olur
Boran olur
Kalpten kalbe yol olur
Görünmez…
Kiminde kuş olur çırpınır
Serçe gibi
Kiminde vurur geçer
Şahin gibi
Kiminde gönülden sevilir, yar
Nasıl olduğunu bilmeden
Tarif edilemeden
Dile getirilemeden
Benim duygularım gibi
Tek kelime
Seviyorum
İşte o kadar…