Ne Kapı Ne Zil Çalar Şiiri - Fahri Bulut

NE KAPI NE ZİL ÇALAR
Sen benden gittiğinde, her güne çentik attım,
Kalbim pır pır atarken, sabırla umut tuttum,
Bir seher döner diye, gecelerde sak yattım,
Çentiklerin sayısı, yedi yüz on dokuz bin,
Ne kapı ne zil çalar, hala neye dönmezsin.

Yaşam bitene kadar, zil sesini beklerim,
Sabırla, metanetle, güne günler eklerim,
Aşkını sol yanımda, ölene dek saklarım,
Çentiklerin sayısı, yedi yüz on dokuz bin,
Ne kapı ne zil çalar, hala neyi beklersin.

Ecel ne vakit gelir, onu yaratan bilir,
Her canlı doğar, yaşar, mutlaka er, geç ölür,
İyilerden hoş seda, kemlerden nefret kalır,
Çentiklerin sayısı, yedi yüz on dokuz bin,
Ne kapı ne zil çalar, hala neye dönmezsin.

Derunumda açtığın, bin bir yara kanarken,
Ot attığın yüreğim çayır çayır yanarken,
Umut dolu bu gönül, her dem seni anarken,
Çentiklerin sayısı, yedi yüz on dokuz bin,
Ne kapı ne zil çalar, hala neyi beklersin.

Rızazade’nin ömrü, son baharı yaşarken,
Hayalleri, düşleri hep peşinde koşarken,
Gözlerinin yaşları, seller gibi coşarken,
Çentiklerin sayısı, yedi yüz on dokuz bin,
Ne kapı ne zil çalar, hala neye dönmezsin.
02.05.2025
Fahri Bulut Rızazade. Güzelbahçe sahilleri İzmir…