Ne Kadar Zarifmiş Seni Sevmek

Sevgilim tanırsın beni
Fazla sevmem yalnızlığı
Kalabalıklarda durmaktır huyu
Kalıtımsal yalnızlığım
Gittikçe çizgi çekiyorum demden
Dünyamın yeri ta en derinde
Pelesenklemişim tüm ihtisasları
Keza yerin en dibinde

Karabasanlar bile terketmiş rüyamı
Peki sen nasılda her yerdesin sevgilim
Reddetmekti tüm rasyonelligi
Ne kadar da zarifmiş seni sevmek sevgilim

O yüzden aykırı kalır gülüşlerim
Manasız diyalektikler içerisindeyim
Bilirim benim , neysem oyum
Neysem onlar olmak istemedim hiç

Zaman sallanıyor
Bazı anlar haddim değil
Bunca yol taşınılmış bir mahkumiyet defteri
İçine düşen sözler görüyor mu seni
söyle çekinme
Tüm masumiyeti kaybetmek mi seni sevmek sevgilim
Kimi bakımdan cok basit
Çok basit şu insanda ki inanma isteği

Dedim ya fazla sevmem yalnızlığı
Şimdi eşlik eder bana şarabım hoş da gelir  mayhoşluğu
Üstüne giderim üstüme gelir garip
Doldurur boşluğu
Ah bu muhabbetinin muhalif loşluğu
Seni sevmek sevgilim seni sevmek
Benim en güzel sarhoşluğum