Ne ümitlerle büyüdük
Ümit dediysem de çok şey yoktu içinde.
“Ele el açmama” derdi.
O kadar.
Çok çalıştık, dürüst olduk…
Hep bizden gitti.
Biliyorum ayıp ve mânasız
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki
Devamını Oku
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta