kenar mahalle gibi
bakımsız
sahipsiz
kırık dökük
hıncahınç duygularım
haykırışımı duyuyor musun
gökdelenlerin gölgesinde
iki odalı yapı
aşağılık kompleksiz
eksik gediğiyle
kendine yeten bir his
anlıyor musun
sabah
ekmek kuyruğunda
kuşluk canhıraş mücadele
akşam ölüm sırasında
acınası ortamı görerek
ve kahrolarak
tatil yerine
hapsettik hafta sonlarını
hafta içi virüsle barışık
kanıksayarak
kol kola sürdürürüz yaşamımızı
tehlikenin boyutunu bilerek
bir adım uzakta
dokunsan saracak her yanını
görmezden gelip
sineye çekip
ensende nefesini
korkuyu iliklerinde hissederek
insanlığını yitirdiğini
ölüme endekslenmiş
emeğinin çalındığını
bilincinin
zapturapt altına alındığını
tükendiğini düşünerek
düzen kuralsız oynuyor oyunu
yetmiyor horluyor, aşağılıyor
sermaye cukkasını dolduruyor
ve susturuyor ceberutluğuyla
gücün yok sesini çıkarmaya
derdini anlatmaya
bildiğini söylemeye
isyan etmeye
meydan okumaya
Aralık 2020
Kayıt Tarihi : 18.12.2020 13:13:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!