Ne Güzel Sandık Şiiri - Sabit Süreyya Sirer

Bir gün biri iyilik yaptı bana,
Ne güzel sandım.
Gülümsedi,
“Canım dostum” dedi,
Bir çay içtik beraber.

Sonra,
O iyiliğin kokusu başka çıktı.
Bir hesap defteri gibi,
Her sayfasında adım yazılı,
Her satırında bir borç.

Ben sandım ki iyilik bedava,
Hani şu gökyüzü gibi,
Deniz gibi,
Annemin gülüşü gibi.

Meğer öyle değilmiş.
Bazı iyilikler var,
Bir demir kapı gibi kapanır üstüne.
Bir zincir olur,
Bir ömür sürüklenirsin.

O yüzden,
Şimdi biri iyilik yapınca bana,
Önce gözlerine bakarım:
Temiz mi,
Yoksa içinde bir tuzak mı var?