zaten meçhule dönmüşüm.
tanınmaya ne gerek,
ben yaşarken büyümüşüm,
tecrübeye ne gerek
doğmasına ramak kala şafak vaktinin,
konuşmaya ne gerek,
tutup yakasından,
göklerin, denizlerin
şakşakçılık yapıpta,
sırıtmaya ne gerek
her şey mükemmelse insan gözünde
oturup düşünmeye ne gerek,
hep yarım kalacaksa bir tarafımız,
tartışıpta kırılmaya ne gerek
bitecek diyorsak yalnızlığımız,
yazıpta sürdürmeye ne gerek
Kayıt Tarihi : 29.11.2006 01:02:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!