Ne gereği var. Şiiri - Fehmi Tazegül

Aşkın ateşiyle yanmışsa gönül.
Tabiki olur kalpten seven bir yar.
Severse bülbülleri her açan gül.
Sitem eylemenin ne günahı var.

Sevmenin olmazki zamanı yeri.
Olmalı insanın aşkı güzel bir yarı.
Benzettim ona ben geçen baharı.
Arayarak durmanın ne gereği var.

Seninle uyansam sabaha keşke.
Neler vermezdimki sendeki aşka.
Yüreğin başka duruşun bir başka
Rüyaya yatmanın ne gereği var.

Fehmi.
Benim için sevdanı sen bıraktın.
Sel oldun gönül yıktın içime aktın.
Çaldın beni korlarda ateşte yaktın.
Kahırlar okumanın ne gereği var.