Ne Faydası Var Şiiri - Hamit Atay

Ne Faydası Var

Ne faydası var,
Düşler kurmak, yıldızları saymak,
Her gün biraz daha uzaklaşan umutlarla?
Bir zamanlar yeşeren hayallerim,
Şimdi sararmış yapraklar gibi savruluyor.

Ne faydası var,
Her sabah uyanıp,
Gözlerimde yeni bir sevda aramak?
Bir başka güne başlamak,
Ama yürekte hep aynı boşlukla.

Sonsuz denizlere bakarak,
Bir tek gemi aramak,
Ve o gemi,
Bir gün de olsa gelmeyecek gibi hissetmek.
Ne faydası var,
Düşlerin peşinden gitmek,
Eğer kalbinin derinliklerinde
Bir yara var, kanamaya devam eden.

Ne faydası var,
Sevdayı beklemek,
Eğer o sevda da,
Bir zamanlar olduğu gibi
Kaybolacaksa gökyüzünde?
Bir bulut gibi,
Bir rüzgâr gibi…
Ve her an,
Bir parça daha düşerse
Gönlümden, her şeyin anlamı kaybolur.

Ne faydası var,
Zamanın hızla geçmesine göz yummak,
Bir umutla beklemek her adımda,
Ama adımların her defasında
Biraz daha yorulmak?
Bir yürek taşıdıkça,
Bir acı daha ekleniyor yolculuğa.

Ne faydası var,
Bir yolda yalnız gitmek,
Ve her köşe başında
Bir dost, bir yoldaş aramak?
Ama tek kalan,
Yalnızca siluetler, gölgeler…
Ve bir zamanlar sevdiğimiz,
Şimdi kaybolan yüzler…

Ne faydası var,
Bir kez daha düşlemek,
Bir kez daha yaşamak,
Eğer her şeyin sonunda
Bir yolculuk daha kaybolacaksa?
Eğer her adımda biraz daha
Bir şeyler kaybolacaksa?

Ve belki de,
Bir gün sadece kalacak olan
Bir yürek,
Bir kırık umut,
Bir unutulmuş sevda…
Ve yine de,
Sonsuza kadar soracağım:
"Ne faydası var?"
Şiir Hamit Atay 1985