ne ezadır ne müstehak nede derin bir sızı
ne hüzün dolu bitişin nede garip bir el sallama
senin kendinedir mahşerliğin kendi elinle harabeliğin
bu ne sonuncu kabahatin nede zahmetli el sallamalığın
bu senin yanlışta ısrardan vazgeçemediğin
yanlış tartılarda değer aradığın
kendini çalılıkta pamuk prenses gibi gördüğün
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta