Şimdiki gençlik...
Adını koyamadıkları...
Birşeyler yaşıyorlar...
Bütün masumiyetleri yitik...
Güzellikleri seviyorlar...
Bir hiç uğruna...
Gözleri parlıyor...
Karanlığı aşar gibi...
Aydınlatacaklarını sanıyorlar...
Işıldayan gözleri ile...
Ama gözleri söndüren...
Ne canavarlar var...
Bir bilselerdi...
Çıkarlar mıydı?
Özgürlük, özgürlük...
Diye, diye...
Bütün insanların...
Şeref ve onurlarını...
Yok ettiler...
Güzellikler aslında
Zorluklarda gizlidir...
Emek ister...
Sevgi ister...
Duruş ister...
Yorgunluk ister...
Kolay gelen...
Kolay gider...
İnsan o akıllı yaratık...
İnsan aklını kullanmayı bıraktı...
Şehvetinin zirvesinde...
Sanki mutluyum der gibi...
Gülücükler saçıyor...
O gülüşler boş...
Hayaller, hayaller...
Gerçek ise acı...
Yaşamak gerek...
Görmek gerek...
Oğüt vermek boş...
Çünkü öğüt alan yok...
Evet evet alan yok...
Murat Akbaş
Kayıt Tarihi : 29.5.2025 00:43:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İnsanlik denen akıllı yaratığın halleri
Hayırlı tercihler olsun inşaallah.
TÜM YORUMLAR (1)