Sabahları beklemek zordur uykusuz gözlerde hep aldanmışsa yüreyin acılar içinde kavrulan bir bekleyiş kimsenin bilmediğini bilmek bildiğinden üzülmek ne yaşam ki sonsuz ve çaresiz belki bin yaşında belki binlerce yaştayım asırların verdiği büyük acılar ders vermemiş yüreğime kapatıp gözlerimi sonsuz uykuya gitmek istiyorum bilinmezlikler diyarına kırmamak için kırılmaktan yoruldum belki umud belki biz bekleyiş ama artık beklemek ve beklentinin acısını çekmek ve hüznün gözyaşlarını dökmek istemiyorum
Yoklama defterinden tanımadım sizi,
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Devamını Oku
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta