NE AĞZIMIZ KOKAR, NE DE TENİMİZ
Ta kalubeladan yunduk da geldik,
Ne ağzımız kokar, ne de tenimiz.
Hak beni âdemde enel hak dedik,
Ne ağzımız kokar, ne de terimiz.
Kesilse dilimiz küfür etmeyiz,
Dara çekilsek de ismen ölmeyiz,
Kemlerin peşinden ölsek gitmeyiz,
Ne ağzımız kokar, ne de yenimiz.
Aşkımız Allah bir, Muhammet Ali,
Varlık birliğine demişiz beli,
Zahit çamur atar küfür der dili,
Ne ağzımız kokar, ne de benimiz.
Özümüzde pişer ham çıkmaz sözler,
Doğru konuşuruz kızarmaz yüzler,
Yalan sözü asla onamaz tözler,
Ne ağzımız kokar, ne de dünümüz.
Hak yoldan dönmeyiz, çekilsek dara,
Bizleri tan eyler yüzleri kara,
Varımız sevgidir, el kiri para,
Ne ağzımız kokar, ne de sinimiz.
Doğrudur yolumuz, sevgi dinimiz,
Hiç bir ırk, mezhebe olmaz kinimiz,
İnsan cemaline bakar yönümüz,
Ne ağzımız kokar, ne de kanımız.
Bize çamur atar Emevi soyu,
Boynumuzda daim zalimin yayı,
Onay verenlerin kuruya soyu,
Ne ağzımız kokar, ne de canımız.
Rızazade, zulme yanar içimiz,
Az da olsa çıkar dönek hiçimiz,
Satılık döneğe yetmez gücümüz,
Ne ağzımız kokar, ne de anımız.
26.10.2022
Fahri Bulut Rızazade
Zahit: kaba sofu, bağnaz (kimse).
Kayıt Tarihi : 26.10.2022 17:09:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bize çamur atar Emevi soyu, Boynumuzda daim zalimin yayı, Onay verenlerin kuruya soyu, Ne ağzımız kokar, ne de canımız.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!