Bir temmuz sonuydu karşılaştığımızda
Sen yeni gelmiştin
Bense dönmeye hazırlanıyordum
Paradoksun orta yerinde
Randevumuz vardı
Denizi paylaşacaktık seninle
Gökyüzünü
İstanbulu...
Benim acelem vardı yetişmek için hayata
Sense tüm basamakları atlamışlığın rahatlığındaydın
Uzak yerlerin kokusunu ve rüzgarını
Taşıyorduk ruhlarımızda
Yabancılaşmışlık
Şaşkınlık ve umursamazlık
İstanbulu yaşatmadı bize
Hal böyle olunca inadına
Bir simidi ve çayı paylaşarak
İstanbullulaştık
Sen uzakları anlatıp gülüyordun
Ben İstanbulu seyrediyordum
Her zamanki lakayt ve mağrur bir kraliçe gibi
İstanbul umursamıyordu bizi
Bir temmuz sonuydu
İstanbul
Deniz
Martılar
Ve biz...
Kayıt Tarihi : 2.8.2002 17:37:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!