Kendi halinde...
İçimi dökmek istiyorum
Bu ince saf yapraklara
İçimi açmak istiyorum
Bu sevimli satırlara.
İçimde çok şey birikmiş
Hayat insana meşakat verir
Yaşayan ölüler biçare
Hayat insana ye's ü mihnet verir
Bu defa da eshab-ı cefa
Böyle geçecek adamiyet eded.
Bir sözünle başlar her günüm,
Gözlerinde kaybolur zaman,
Sonsuz bir huzur, seninle bir ömür,
İçimde yeşerir sevdan, bir mühür.
Ellerin ellerimde, zaman durur,
Kimi zaman aşk kimsesizliğe benzer
Sadece kimse olmadığı zaman düşlersin
Kimi zaman sessiz ilerleyen mavi bir titaniğe benzer
Umutlarını içinden sessiz sessiz düşlersin.
Kimi zaman sokakta oynayan masum bir çocuğa benzer O hızlı hızlı kalp ritimleri
Çaresizlik içindeyim şu saatlerde
Kararsızlık içindeyim şu halimle
Oturduğum yerde sürünerek
Tükenmiş haldeyim şu bedenimle.
Hayal kırıklığıdır düşler,
Tıpkı yılanın soktuğu gibi.
Ruhun erimesidir düşler,
Mumun zamanla tükendiği gibi.
Ufak tefek ümitler barındırır,
Sevimsiz gökyüzü,
Sana gıcık oldum,
Sevgisiz bu yüzünü,
Yıllardır unutamaz oldum.
Suriye göster yüzünü adamiyete,
Gecenin ay ışığı gibi
Sakince dokunuyorsun içime.
Bir kelime etmeden bile
Ruhum tanıyor seni derinden.
Sustuklarımız arasında
Acı öyle bir şeydir ki
Kimini delirtir,kimini eritir.
Acı öyle bir şeydir ki
Kimini sürer kimini bitirir.
Ama en büyük acı terk edilmektir
Görmek yetmezmiş insana
Önemli olan ona yaklaşmak,
Onunla konuşup,
Ona beni sormaktır.
Hakkımda yalan söylenmiş ise
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!