bir tek senin görebileceğin bir yerden
sana gülümsüyorum...
onların duydukları kahkahalarım değil
aşkı tarif gerekirse sana
anlatayım
aşk ne biliyor musun
Devamını Oku
sana gülümsüyorum...
onların duydukları kahkahalarım değil
aşkı tarif gerekirse sana
anlatayım
aşk ne biliyor musun
Nazarı kalbin hazanıyla…
Suskun yürekler mısralara bakıyordu
Her ikisi de kendilerini orda buluyordu
Mana satırların hecesinde kelimesinde
Aşkı kucaklıyordu, sevdayı sunuyordu
Okurken yutkunmak olağan olmuştu
Yürekten sızan heceler şaha kalkıyordu
Dil durmuyor, yürek aşka filizleniyordu
Gizemler ayyuka çıkıp sevda sunuyordu
Gizemin seyri halini terennüm ederken
Merakın hırçın dalgaları acının eşiğinde
Gel git yaparken korkunun çeperlerinde
Telaşın katresi acının rengini sunuyordu
Müptela olmuş gönüllerin meşk serinliği
Hazanın hüznünü yeniden yeşertiyordu
Yıpranan yürekler dirense de akıyordu
Aşkın, filizlenen düş pınarı serinliğinde
O kadar itinalı olsalar da her iki gönül
Çaresizliğin bir umut olarak yaşandığını
Pekâlâ, fark ediyorlar, sızıntı dinmiyordu
Çaktırmadan nakşedenleri ezberliyorlardı
Bazı gece sessizliğinde kalemi bıraktılar
Geleceğe nazarı kalbin hazanıyla baktılar
Düşen yaprakları, kanatsız kuşları görünce
Haşyete kapıldılar, çöl fırtınasını yaşadılar
Ta ki hazanla birlikte savrulan mısraların
Bir başka yürekte can bulacağı umuduyla
Yüreklerini susturdular çölün sıcaklığında
Aşkın bir rahmet tecellisi olduğu inancıyla
ŞİRİNİZİ BEĞENİ İLE OKUDUM.........
ÖZELLİKLE DE 6. KITA ..........
YÜREĞİNİZİN GÜZELLİĞİNİ YANSITAN KALEMİNİZ DAİM OLSUN EFENDİM........
SAYGILAR........
SAFİR
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta