Naz-Ar Mihengi Şiiri - Yusuf Bilge

Özü sağlam benim diyen adamı,
Birce bakış dörde böler gözlerin! ..
Pür sevda göynütür esrik başını,
Külünden helallık diler gözlerin! ..

Yılkıda tav almış bir çifte kısrak,
Savar her atağı şaha kalkarak;
Yıldırımlar çakar, savrulur mızrak,
Emel kalkanını deler gözlerin! ..

İpekten yumuşak, elmastan kavi,
Baktığı nesneye düşürür sevi,
Yazın bal rengidir, kışın buz mavi,
Baharda yeşile çalar gözlerin! ..

Bilirim öfkesi borayı biçer;
O naz-ar mihengi sabrımı ölçer;
Bilge’nin aşkıyla kendinden geçer,
Ruh eşine candan güler gözlerin! ..

YUSUF BİLGE