Navruz Kaplan Şiirleri - Şair Navruz Kaplan

Çekeceğim çok bana fazladır
Acıtıyor canımı feriyat ediyor
Gitiyi yere kadar dur diyeceğim
Kalırsa yokum giderim durmam

Fazla konuşmam ki biti sözlerim

Kapıda bekleme gardıyan mı var
Saat geç oldu özlemim artmış
Eskiden eser yok kalmamış ferin
Sarmanı özledim acıtsan beni

Yazdığım mektuplar aklıma geldi

Yaşadığım olan anıları yazmak istedim aklıma gelenleri sırası geldikçe yazacağım ve bunları bir kıtap halına getireceğim ben nasıl olsa çok kıymetli her hangi değerli hazinem yok ancak ben öldükten sonura geride kalan çocuklar ve torunlar bunları okudukca beni hatırlarlar?
sene 1976 ben daha gencim aklımda yarını düşüncek hiç fikirim yoktu o aralar çalışıyorum dışarı yol işlerde bunuda belirtiyım ki o yer Almanıya gayet güzel işim güvenli seviliyorum çalışkan yalan konuşmayan biri olarak Almanlardan öğrendim dürüslüğü tesedüf bahçivan işi çıktı çalışıyordum bir vıla nın etrafın düzenliyorduk baktım ki içerde Atatürkün yağlı resimi duvarda asılı şok oldum ben türküm benim evimde yok kıvrandım sırası gelince sordum ki hayranı Alman zengin okumuş tam o tarihte yalan olmasın 6 mılıyon marka vıla yapılıyordu çok para türk dostu bana nasıyat yaptı dediki sorunca bu tür adam ancak 1000 yılda bir gelir yer yüzüne dedi o andan itibaran benimde evde Atatürkün fotrafı asılı çocuklara da anlatıyorum bana dediği söz az yaşadı bıraz yaşamış olsaydı dünüyanın sayılı devleti olurdu o Alman benide değiştirdiği için yazıya dökmek istedim ama burda yaşayanlar adını anmıyorlar o Almanın dediği o büyük Atatürk olmasaydı siz arapmı yunanmı italıyanmı beli değil olacaktı türk diye bir dil olmayacaktı en büyük iyliği size kimlik vermiş oldu büyük Atatürk bana dediği alah rahmet etsin bize ne güzel bir ülke bırakmış? ? ?

Atatürk'üm Mustafam

Atam senden sonra devir değişti burda
Vatana millete hainliği yurda yerleşti ya
Sen gibi hasta olmuştu herkes iyileşmiş
Zaman meğer hasta kastı sanaymış Atam

Haykırıyorum atam zor dumumdayız
Her taraf sarılmış sen gelmen gerek
Konuşamıyorum başımıza gelecekten
Korkmuyorum sarılmışız bir görebilsen

Cumuhuriyet olmadan nasıl yaşardı

Ben sana feryat fıgan çok etim
Aşkın bende yandı külü savruldu
Kendimi yanında fugara sandım
Yaktın sen elinle ben yaşayamam

Melek sandım seni beklemezdim ki

Aşkınla ısıt beni başka ben istemem ki
Koklasana bir sefer gül döküm yolarına
Tut bırakma ellerimi,sana ben hasiretim
Hadi sev doyunca ben de bırakmam seni

Aşkı gören varmı gözle görünmez
Güneş sanki pencereden vuruyor
Su içerken tasta onu görürsün
Aşk işte öyle birşey gören söylemez

Aşk yenilen anılmaz satlık değil ki

Seninle yaşlanmak gurur veriyor
Sen çok uzak ben de burdayım
Ella gözlerine bakmak isterdim
Sen yoksun ki burda ölüm iyidir

İkinci baharım var ben sanmıştım

Bir arada durma sen mi gülermi
Yanakların penbe farkında değilim
Kokuyor çiçekler sen mi bilmem ki
At gibi gözlerin bırakmaz bakım

Dudakların sende çin seti çekmiş