Navruz Kaplan Şiirleri - Şair Navruz Kaplan

Geceler çok zalim bana düşman olmuştur
İncitmeden bakıyor vursa bundan iyidir
Senin için yaşadım ölsem de seni kırmam
Demem kalsın içimde bana destek olursan

Çam sakızı demiştim çobanlardan armağan

Otuz ağustos bugün zafer bayramı gülün
Her taraf bayrak dolu bizlerin gururudur
Atalarımız bırakmış bayramız kutlansın
Zafer bayramı bize Atatürkten armağan

Karşımızda düşmanlar sevinmez ağlıyorlar

Yüreğimin başı kötü sızlıyor
Ne etimse geçmiyor ağrıyor
Kendim etim razıyım çekmeye
Yara kötü azar belki korkarım

Bu yara bu sene öldürse beni

Ayak bağı olmam bir daha sana
Gidiyorum burdan görme yüzümü
Ben seni sende tanıma görünce
Öldü de beni soran olursa sana

Yırtık ayakabı misalı vurdu ayağını

Deymez ki yeniden ağıt yakmaya
Ölülerin göz yaşları akmaz ki
Ayrıldığımda ölüyüdüm o zaman
Ağıta gerek yok ben bir ölüyüm

Kayıp olan kimdir o ben değilim

Mutluluk zora ki olmaz diyormuş
Gördüm yaşıyorum yolu sevgidir
Sermaya gerekmez azıcık gülmek
Adını sen koysan ben aşk diyorum

Konuşma çok fazla ağlatma aşkı

Yakacağım ben seni ölünce orda
Alacağım çoktur vermeden ölme
O dünüya bu dünüyaya benzemez
Borcu olan versin borçlu gitmesin

Boşuna çırpınma seni af etmem

Hastayım kim kalmış tek başıma yatakta
Bu gün varım yarın ne olacak kim biliyor
Çocuk desen çok torunlar da ses vermez
Kızımda unutmuş benim gazetemdi o

Ateşim çok düşmez tek başına evdeyim

Bu akşam ben yastayım sakın bana dokunma
Çünkü yanlızım ben sevenlerim çok uzaklarda
Bana büyük cezadır allahım yardım et onlara
Ben sevgisiz yapamam ağlıyorum susamam

Burda bayram hertaraf yanıyor ışıl ışıl lanbalar

İnsanoğlu yaşarsa toprak yastık yorgandır
Mefsimin geldiğini insan oğlu farketmez
Haftaları saymaya zaman çok çabuk geçer
Ekmek su peşindedir gülmeye sıra gelmez

Bu dünüya bir kazandır kepçe yok ki içinde