Navruz Kaplan Şiirleri - Şair Navruz Kaplan

Baba namın söyleniyor köylerde
Mertlığin büyükmüş anlatı herkes
Yolcuyu yolundan çeviren Babam
Doyurmadan gidemezdi yolcular

Götürdüğün yok ki kaldı sermaya

Beledim olmuyor gidiyorum ben
İstersen gitme de duramam ki
Aldığın kada aldın adı sevgise
Vardı tüketin kalmadı gidiyorum

Gidiyorum zamanım yok ağlamam

Ne bu kader beni burda bırakmaz
Her gün ağlatıyor bana alışmış
Araya beni almış gitmez ki artık
Ne bu talih beni bulmuş bırakmaz

Ağlayan her kesi görür uzaktan

Geçerken selamı versen zormuyudu
Kaşın gözün oynatmadan tez geçme
Sevdimse suçmu sana ne yaptım
Sen küsmüşsün beli suçum sevmekmi

Durmadan gözümden yağsa yağmurlar

Yol biti gelmişim yolun sonuna
Yaş atmış eskiden eser kalmamış
İçimde hasiret girmiş çıkmaz ki
Yılarca ağlatı Halen vazgeçmez

Ben fazla çekmişim alacağım var

Zamanımı geldi titin sormadan
Bana demedin ki ağladı herkes
Bu kadar mı seni seven insanlar
Zaman durdu gitin haber vermeden

Bu kadarı bana bıraz çok oldu

Elvada gidiyorum burdan sen kurtul
Dönmem birdaha sana ben asla
Yalvarma sen boşa kalbim kırıldı
Gidiyorum burdan sevindirim seni

Yaşamak nasıldı bırakmadın gülüyüm

İnsan sandım bekliyelim görelim
İnek öküz koyun keçi çok gelir
İçi boştur doldurmakla olmaz ki
Adam olsa memleketi çürütmez

Yüzen gemi bir gün olur çekilir

Seni ben bir daha anmam ki artık
Adını unutum istemem ki bir daha
Çok çektim senden beni bitirdin
Af yok benden Allah seni af etmez

Anmam ki adını silindim ben defterden

Olmayanı yaptım zoru başardım
Önüme çıkanı yendim gidiyorum
Ağladım yılarca ben gülmedim ki
Acılar kol gezdi benimi buldu bu

Ağa düştüm balık gibi çırpındım