Navruz Kaplan Şiirleri - Şair Navruz Kaplan

Varmı böyle bayramlar
Atam verdi armağan
Bayramdır çocuklara
Bu gün 23 Nısan

Bu gün coştu çocuklar

Yara aldım ağzı açık kan durmaz
Yanımdan yok oldu kalmadı dostum
Kırmadan kendimi ayrıldım evden
Ağzı kapanmaz ki yaralar vardır

Tuz bastım yarama acı dinmiyor

Bukadar küçük kalbe neden nefret sığıyor
Kırılmış belki kalbi onarılsa da yapar
Gülüş varsa içinde mutluluk eksik değil
Nefes kadar yakındır mutluluk uzak deyil

Çözülmezmi sorunlar mutluk yeter belki

Ne istedi benden sanki suçluyum
Koştum ben peşinden yoruldum artık
Aldım ben sırtıma rahat etmedin
Ne istedin benden yeter yoruldum

Tanıdım ben seni sen o deyilsin

Farzet ki ben ölüyüm dur artık vurma
Ölüye bu kadar vurmaz ki her adam
Farzet ölmüşüm çıkarma sen karşıma
Suçlu kim olursa olsun adam artık ölüdür

Suçlu benim hiç sizde suç yokmudur

Sizler için ben yaşlandım burada
Sen de dikkat edin yanlızlık zordur
Sevgi ağır geldi isiyanim burda
Sevginin bedelini çok ağır ödedim

Ben işte ayrıldık sen rahat edersin

Elimin icinde adin var benim
Baktikca teseli bulurum burda
Aglama dayanmam sana ben
Aglarsan haber ver senle aglarim

Nefesle seninin hic farki yoktur

Aklar düşmüş saçlarıma elerim titiriyor
Yolda kaldım geçenler ağırılarım artıyor
Baktım ki yaş geçiyor atmışı devirmişim
Aynaya baktığımda kendimi tanımadım ki

Görsen tanımasın çizgi doldu yüzüme

Avundum bunca yıl beni sen vurdun
Ağlasam da fayda verme gülemem
Başında dört dönsem az bile olur
El ele gezdiğimiz o yerler kaldimi

Seni tanidim cok zor kuralarin var

Su gibi aziz ol muhtaç olmuşum sana
Yudum yudum içilir bakamam o gözlere
Sabırlıyım beklerim susuzluktan ölsem de
Sebebi sen olursun af isteme yok derim

Ruhum sende kaldı hayelerim içinde