Nasipsiz Asker Şiiri - Güven Karacur

Kalbinin katılığı gözlerindeki ışıltıya yansımayan yar
Dokunamadım ne yaparsam duvarlarına
Eksik olan ben demidir nasipte mi
Ne pişmanım nede nasipten şikayetçi
Ne yaptığımı dile getiririm nede nasıl sevdiğimi
Hangi yiğit söyler acılarını
Yutkunurken boğazına takılan hatıraları
Varsın narin ayaklarına
Feda olsun emeklerim
Yere basmasın üşümesin diye
Olurda bir gün açar mı çiçeklerin
Yıkılır mı bir fatihe sert duvarların
Ben tası tarağı toplar pes ederimde
Aklım hala bayrak dikemediğim burçlarında
Hayali bile güzel ihtimalin
Olmayacak şeye döne döne amin demenin
Varsın bizi arafta tut alma cennetine
Uzaktan seyredelim belki kabul görme ümidiyle
Kolayı herkes sever altın tepsiden herkes yer
Dikensiz gülü herkes tutar
Gel gör ki
Elimi tutsa cennet çiçekleri açan yerlerde otlar bitti
Sanırsam benim kuşatma bur da bitti
Topla silahları nasip başka bahara kaldı sefer