Nasip Şiiri - Yavuz Erdin

Farkındaydım.
Aslında yoktu,olmayacaktı bizim sonumuz.
Boş bir hayalin,boş bir ümidin adıydı "biz olurmuyuz".
İşte böyle hissettiğim anlarda.
Bir söz çınlar kulaklarımda.
Nasip! Boşver nasipten öte köy yok,çokta aldırma.

Kimi kapıların nasıl açılacağını ancak Rabbim bilir.
Kısmetinde var ise önünde demirden dağ olsa erir.
Aç ellerini semaya,iste,hayırlısı ise elbet ihsan edilir.
Nasip! İşte nasibe ancak böyle erişilir.

Kul tevekkül etmedikçe Rabbim sana neylesin.
Ümitsizliğe düştükçe hangi dua sana tesir etsin.
İnançlı ol,bırak kötü düşünceleri,kafandan at gitsin.
Nasip! Nasip olacağının ümidi sendeki tüm korkuları silsin.

Olmaz gözüyle bakarsan hayata eline geçecek koskoca bir hiçtir.
O hiçliğin karanlığı yüreğini için için kemirir.
Kurtulmak istersen o karanlıktan işte sana dost tavsiyesidir ;
Nasip! Sana nasip olana güven,bil ki o senin en iyi kaderindir.