nasıl olduysa birden adımı unuttum
adını unuttuğum o sıcak şehirde
yıldız alacası yüzen bir zakkum
yanımda o hayal kız ikide birde
yolumu gözlerine bakıp bulduğum
sahi ben ne hırçın bir çocuktum
ele avuca sığmaz aklı fikri şiirde
mısra mısra başımı belaya soktum
İzmir cezaevi dokuzyüz kırk bir'de
kaşla göz arası liseden kovuldum
inanmakta geç sevmekte çabuktum
bazen yaşadıklarım aklıma gelir de
kaç kere umutsuzluğun yolunu tuttum
istenmeyen adam hemen her devirde
hemen her devirde ateşten bir buluttum
binlerce umuttan belki bir umuttum
Attila İlhanKayıt Tarihi : 4.4.2001 17:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hepimiz usta hepimiz bir zaman 'personna non grata' ilan edilmişizdir ve yine hepimiz usta hepimiz
nefret etmişizidir ara ara umuttan..
Şiir ile lanetlenenler, işkencelerine sevdalanırlar bir süre.. İlk terlediğinde bıyığımıza sevdalanmamışlığımızdan iyidir bu hem..VE;
zamanından evvel kovuldum Mardin / Mazıdağı Lisesinden..(tevafuk budur ki)
Ustanın yüreğine,kalemine sağlık
Sevmek İçin Geç Ölmek İçin Erken
akşamın acı su karanlığı içinden
soğuk kadife teması yalnızlığın
şuh bir kahkaha balkonun birinden
gizli işareti midir bir başlangıcın
sevmek için geç ölmek için erken
başbaşa çay elele yürümek derken
..........
..........
ATİLA İLHAN
TÜM YORUMLAR (29)