Bir dala uzandım aşk ile sabır ile umut ile,
O da kuru çıktı.nasıl isyan edilmez
Feryat ederim kimseler duymaz
Feleğin derdi nedir asla bilinmez
Bütün kinini bana kustu nasıl isyan edilmez.
Bakarım dört bir yanıma kimsecikler yok
Yine tutunacak bir dal ararım. El veren yok
O yar uğuruna döndüm picare oldum.
Aşk nedir bilmeyen birine vuruldum.
Tutunduğum dal elimde kaldı nasıl feryat edilmez
Uzaklardan bir ses gelir . Tren sesine benziyor.
İçinde benim sevdiğim kara kaşlı yar var mı ola
Dumanını savurur dört bir yana,tez zamanda gelir mi ola
Uzun oldu ayrılalı , kara gözlerinden öpmeyeli
Zalım felek kestin yolumu bağladın elimi, kolumu
Kara bağrım köz olu yanar, nasıl feryat edilmez.
(Atican)
Attila Kayan
Kayıt Tarihi : 30.10.2017 15:11:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
KARA SEVDAYA TUTULMUŞ BİR YİĞİDİN AŞK ÖYKÜSÜ, MELAN KOLİK BİR AŞK

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!