İçimde ne tortular birikmiş, zaman içinde,
Acısıyla, tatlısıyla; su gibi geçen yıllar kaldı mazide.
Anılarımı, acılarımı, sırlarımı, yüreğime kazıdım.
Nasıl geçtin ey ömrüm! Anlayamadım.
Gönül sarayımın duvarları yosunlu, kaygan.
Bir vefasız uğruna, bu denli acılar çeker mi insan?
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
