Nasıl Desem Şiiri - Davut Arabacı

Bilmem ki nasıl anlatayım seni.
Belki gerçeksin ya da hayalde gizlisin.
Çamın kokusunda hissederim bazen seni.
Bazen de bir çınarın gölgesinde.
Papatyanın sarısında bulurum bir gün.
Gülde gösterirsin kendini öbür gün.
Sessiz geldiğin oldu esinti gibi habersiz.
Bazen de yıldırım gibi düştün içime.
Tebessümün özlenen yağmur gibiydi.
Ama korkun ölmekten beter.
Güneşin sudaki ışıltısı kadar güzelsin.
Ya da gökkuşağı mı demeliyim rengârenk,
Nerelerde gizlisin şimdi?
Bakışlarda mısın yoksa sedalarda mı?
Aklımda olsaydın unuturdum arada bir
Belli ki kalbimde gönül köşkündesin.
Çünkü benimle yaşıyor hayat sürüyorsun.
Başka bir yere sığmayacak kadar da büyüksün.
Hissediyorum kanımda gezdiğini.
Her an içime çektiğim nefesle tazeleniyorsun.
Yaradan büyüklüğünü gösteriyor senin aşkında.
Kudretini tasdik ettiriyor aczimi gösteriyor.
Duygular birbirine giriyor.
Belli ki öyle olmasını istiyor.
Arifler aşk bir bütündür diyor.
Kulun aşkını bulmayan alemin sultanını nasıl bulur
Ruhun konduğu yerdir gönül, duygular orda gizlenir.
İstersen yedi kilit vur bakışların seni ele verir.
Kusura bakma denedim ama anlatamadım yine seni.
Hangi yazı hangi karakter anlatabilir ki duygu denizini.
Gelip geçecek ömür, herkes üryan gidecek
Ruhumla seviyorum seni, yalnız o seninle olacak.