Her geçen gün bir bir başka günün değişen dünyamın değişmeyen tek mevsimi baharlarımımı süylesem düşen davetsizce gelen kar tanesine. Avucuma topladığım taşlarla kucaklıyorum, onlarla geleceği. Aldığım her taş tanesine adını sen koyuyorum bir diyer yandanda bıraktıklarım var sesizce adını özlem adını hasret koyduğum. Yanı başımda çocuk sesleri uzak çok uzakları çağlatıyorlar, bana. avucumun içindeki yüzümü kapatmışım bir daha seni gürmeyecek bir karanlıktayım....
Renas BügürKayıt Tarihi : 14.9.2011 19:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!