Benim adım Mika .
Kırık camlar arasından sıyrılarak çıktım.
Her birini küçük fikirlerimle yonttum.
Kendi ilkelerim ile kabzettim kendimi.
Her birinin imhası da yine kendimdendir.
Harap ettiğim topraklardan
keşfettiğim ılıcalar ile yeşerdim.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Şiirinizi
beğeni ile okudum
Ve sonra, özür dilemeyecektin hiç kimseden, yaşadığın, kendi yolunu, mutluluğunu aradığın için...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta