Solgun bir akşamüstü indi yine pencereme. Issız bir sahilin durgun dalgaları gidip gelmekte zihnimde. Uçsuz bucaksız bir sahilin kum taneleri şahit can çekişen düşlerime. Bir kez daha hayatın sert rüzgarıyla karşılandım. Soğuk bir rüzgarın yanaklarıma bıraktığı hırçın ellerinin izi, canımı acıtıyor bebeğim. Hayat toz pembe değilmiş yavrum. Hayat hayal ettiğin gibi değilmiş. Ne iyilik kalmış yeryüzünde, ne de o temiz saf denilen duygulardan bir iz. Tüm insanların yürekleri bir nefret bulutuyla yalnız yaşıyormuş yavrum. Hayat beni bu kötülüğüyle de selamladı. Üşüyorum bebeğim üşüyorum ve korkuyorum sen inanma hiçbir insana.
Artık demir almak günü gelmişse zamandan,
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.
Devamını Oku
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.




Evet inanmayın, inandırıcılığı laf ile anlatanlara..korkarak kaçmışızdır aslın da gerçek olan kalbimizin sesinden, kaybetme korkularıyla gitmişiz hep laf laf ve laf ile ifade edenlerin peşinden.. ' hayatta yanlışa kapılmanın telafisi,elektirik akımına kapılmak gibidir affı olmaz..Saygılarımla..
sen inanma hiçbir insana...
acı son...
yüreğin ve umutlarının bittiği an...
saygılarımla...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta