Derinliğimin üstünde kanatlarımı açmış uzunca boyardım siyahı ki
sendeliyor bir insancık öte denizde düşe düşe hedefe
boşlukların arasından iyice gerilerek ve yukarı da bakarak elbet şaşırıyor kıymetsizce
ki zaten renklerin öbesiydi o gözün gördüğü
zannetme eğiktir vicdanı hızlı olana kaybederken
süzülen inceliğimi zaten bana sordu turunculuğumdan değildir demiştim ona.
betonarme üstünden haddimin sınırları yine düzensiz yanan lambaların aksine üstümüze doğru geliyor
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta