Naralar ve Çığlıklar Şiiri - Kemal Tekir

Naraları duyuyorlar,
Mazlumlar hep siniyorlar.
Zalimler de bu durumdan,
Hep cesaret alıyorlar.

Zalimler hep organize,
Bekliyorlar silah elde.
Mazlumlarda hep örgütsüz,
Oluyor bu yüzden güçsüz.

Zalimler hep azınlıkta,
Mazlumlarsa çoğunlukta.
Nasıl tahakküm ediyor,
Azınlıklar çoğunluğa.

Zenginlik kaynakları,
Güçlülerin tekelinde.
Mazlumları eziyorlar,
Paraları sayesinde.

Mazlumlar az seçenekli,
Bu yüzden hep çelişkili.
Zalimler çok seçenekli,
Becerikli, marifetli.

Mazlumlar da hep dağınık,
İletişimleri kopuk.
Zalimler hep bir arada,
Kamuoyu yaratmada.

Gerçeği çarpıtıyorlar,
Allıyorlar, pulluyorlar.
Sonunda hep zokayı,
Mazluma yutturuyorlar.

Çalışıyor mazlumlar,
Zalimlerin emrinde.
Zalimin bekçiliğini,
Niye mazlum üstlenmede?

Yaşanmaz oluyor Dünya,
Her gün artan bir tempoyla.
Mazlumların geleceği,
Her gün artan risk altında.

Mazlumların haklarını,
Yiyorsunuz pervasızca.
Allah bunun hesabını,
Soracak size mutlaka.

Zalimlerle, mazlumlar,
Eşitlenirler ölümle.
Zalim mazlumun hakkını,
Ödeyecek kıyamette.