Nar'sişt Şiiri - Onur Ömür Çağlar

Biz çölde kızmış ayaklarımızla
Çölde çıplak ayaklarımızla
Susuz arımızla yürürken
Seni gördük vaha gibi
Gördük
Veysel'den gözünü ödünç alarak

Ve niye sonra
Kırk yağız harami
Kırk cılız ata bindiler
Tayları güç bela
Kırbaçlarla, zor bela
Senden avuntu
Istıraplı kaygılarına
Sen kere salgınlara
Sen gibi tuzaklara sürdüler

Ve sonra niyedir
Biz çölün çok ısınan
çok soğuyan yüzünü
çok ısıtan ve
çok üşüten Rabbine şikayet ettik

O haber getirmez güvercinlerin,
Adım atmaz develerin pazarında,
Tebdil-i kıyafet geziyordu Tanrı
sopası gibi gördük saçlarını
Gölge getiren ışıklar saçıyorsun,
Bize indirilip, bizden kaçıyorsun, ne diye ?
Güzaf hörgüçler doğuruyor senden sanrı
Geziyor içimizde yüceliğinin namı
Senden taşıyor
Senden yanıyor
sanıyor da yine
kirpiğine ateşine
Boynum odun oluyor

Atam kurtarılmışlardan değildi
Değildim yağmacı soyundan
Işığı bulmak için
Göğsünde yanıp duran
Sönecek gibi titrer
Ölmez gibi yanan
O mum kadar nar
O nar kadar mum
Baktıkça yediverenler düşürüyor
Ve dahi
Sırât kirpiğin oluyor
ilke ve bilge derviş gibi
önüme iz koşuyor!

Ve neden dün,
Kum fırtınalarından arınmak adına
Kum olmak lazım geldi
Lazım geldi çöl olmak
Su gibi seni hak etmek adına
Çolak cümleler kurup
Söz vermek için tanrıya
hörgüçsüz bir bedevi heybesinden ilk atılacak
Us değil mi kuyuya?

Piri fani teslimiyetiyle sana senden
Senden sana sığınıyoruz
Aman ediyoruz gözlerinden
Dilinin kırbacından çekildi güneş
Göğsünün ateşinden mezheplere ayrıldı sular
Teyemmüm kere el pençe
Dağ gibi dikiliyor
Lav gibi parlıyor
Gibi eriyoruz karşında

Sen dahi bilirsin,
Soyunu soyunamazsın derinden
Babasına döndürülür her damla
çıplağı çizmek için soyunmak gerekir
ben iradimden
mehdimden
senden beni dilendim

Her nasıl icazet buyurursan
Bir sepet sarkıt ğöğe,
bir ay ısmarla,
bülbül tükür dudağından,
bizi cennetle yağmala!

O malum kitaptan artan zamanda seni defter bildim
Alkıştan, kıştan uzak
Sana yazdım, sana çizdim
Ser bildim çöle seni
Senin şemsine ser verdim
ölecek kadar yaşar cesedimi
Senin dergahına serdim
Kaçıp kaçıp bir sana
senin cengine geldim
Bir -ve iyi ki- sana yenildim

Seni hiç bu kadar uzaktan,
Bu kadar haleldar
Kadar payidar
kadar görmedim
iyi ki -ve bir- sana yenildim
"Hiç bu kadar ölmedim"