Ey canan! Kurudu sinede can, aşkın harından,
Bir eser kalmadı, mevsim mevsim, faslı bahardan.
Mahdut olan ömürden,yeisle geçerken günler,
Tar u mar oldu gönül bahçesinde açan güller.
Sukutu hayale uğradı, güller gibi günler,
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
