Bir bahar günü, kararıyordu ışıklar
çelik namludan sızan barut, karışıyor iken kana
gökyüzü bir garip bakıyordu, daha hızlı dönüyordu dünya
ağrısı, sızısı ile düşüyor bir can daha toprağa!
Ne ilkti bu, ama olmalıydı son
bahar gününde düşmüştü yüreklere kor
Sevdanın ateşi eğer
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
Devamını Oku
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta