Namerdim Şiiri - Serpil Koçar

Yandı yüreğim, kül oldu aşkından
Bir daha gelirsem kapına, kov beni
Ne gurur kaldı nede onur aşkından
Gelir de yalvarırsam namerdim ulan

Hep bileti kesilmiş bir yolcu gibiydim sen de
Uğurlanmayı hazır bekliyordum
Her an her dakika valizim elimde
Oysa Aşkına deli olmuş divaneydim kapında
Sen beni sürgün etmeye yer arıyordun ulann

Oysa aynı şehirde, aynı havayı solumak
Ayrı bir gururdu benim için, sevdasına düştüğüm
Senden ayrı kalmak, hasretine düşmek zulümdü bana
Şimdi sen beni kovuyormusun gönül kapından ulan

Ben yaptığım fedakarlıklardan değil
En çok gördüğüm vefasızlıktan yoruldum
Hiç beklemediğim yerden yedim kurşunu
Ölüyorum ölüyorum,bu sevginin bitişinden ulann

Kaderim buymuş dedirttin susturdun ya beni
Bir gün gelirsen eğer kapıma, affet beni dersen
Açarsam o kapıyı sana namerdim ulan namerd
Diz çöksende önümde, affedersem seni namerdim ulan namert