ne zaman kalemi buluştursam sayfayla
kalemin gözleri yaşarır,
iki gözü iki çeşme.
hemen bir dal belirir sayfada,
sonra bir çiçek, leylak;
yağmur yağmur üstüne.
dalda bir yaprak,
dalda bir kuş...
ağzında mektup.
boy atmakta fidan,
kalem gözyaşlarıyla suladıkça...
yazdı bir name kalem, bakalım ne yazmış?
gönderdi kuş ağzıyla...
bir de, bir dal leylak lila.
-tam karşımdasın
görüyor,
pencerem pencereni,
yüreğim yüreğini...
kalem gözyaşlarıyla suladıkça,
boy vermekte fidan,
yağmur yağmur üstüne...
23/Aralık/2009/Bodrum
Yüksel Nimet ApelKayıt Tarihi : 23.12.2009 22:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiirin ilhamını kasaba dizisinin çok etkilendiğim bir sahnesinden aldım...Elimdeki çiçek, dal kuş, mektup gibi figürlerden, faydalanarak, pencere ile yürek penceresinin benzerliğinden yola çıktım; ve bu şiir doğdu...İyi ki de doğdu ben de sevdim...
KUTLARIM SELAMLAR SANA.
El Zanzibar
Osmaniye
Bay, 38
24.12.2009 17:28
Bana kayahanın bir şarkısını hatırlattı (mahsun mor menekşe )bu şarkı tarzı şiirler daima asil mısralarınızda olsun!!saygılarımla
yapraktaki çiy damlasına,
sabah ayazına,
sabah ayazında kanatları titreyen, gagası biribirine vuran kuşa....,
Ne güzel geldi bu şiir...
Kutluyorum sayın Apel.., içtenlikle.
Çok beğendim...
TÜM YORUMLAR (3)