Şu hayatın yolunu hep düzlükte sanırdım
Yürüdüğüm her yolda yokuş önüme çıktı
Yoksa bu yokuşlara ben nasıl dayanırdım
Unutulmaz gözdeki bakış önüme çıktı
Bir karanlık geceydi aştım Ilgaz Dağından
Birden kendimi buldum bir aşkın kucağından
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta