Yemyeşil bir ağaca sırtımı yasladım
dere tepe geride kalmış ve üzümler ile ara açık
aklım ezelden beri onu ezen o güzelim ayaklarda
kadınlar tepinip duruyorlar naiflikten kalan zamanlarda
ezip büzüp güzelliğinden arttırıp içine ne katıyorlarsa
tüm bunlar yetmiyormuş gibi saçlarını kulak ardına atıyorlar da
beni alıp gider kakülleri düşünce alnına
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.



