bahar ayları bizim evde
naftalin kokulu Perşembe’ler yaşanırdı
annem hiç üşenmez,
yorgan döşek ne varsa toplayıp,
balkona asardı
ne çekmişti o balkon demirleri her Perşembe
sırtlarında bir yığın yük,
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta