Nâdan Şiiri - İsa Kahraman

Balda ki lezzeti kaşık ne bilsin.
Aklı, fikri, zikri, iz'anı yoktur.
Duygusuz insana şiir okuma,
Dinleme sazını düzeni yoktur.

' Hoyrat ' kelam bilmez, somundan anlar,
Gülistandan değil, odundan anlar,
Börekten, hamurdan, o undan anlar,
Allah'ı, kitabı, ezanı yoktur.

Yer içer, çok uyur, para düşünür,
Çarpmak için kara kara düşünür.
Ya rakı, ya şarap, bira düşünür,
Okuyan, dinleyen, yazanı yoktur.

Yürek desen ' Direk ' anlar, nâdandır,
Bakar, görmez gözü, dürtte uyandır,
Ateş desen akla getirir tandır,
Yanmayı ne bilsin, suzanı yoktur.

Her mevsim aynıdır, yaz'ı bilmez ki,
Anlamaz türküden, sazı bilmez ki,
Cananı, işveyi, nazı bilmez ki,
Onun naz edecek nazanı yoktur.

' Nâdan ' dedim, bu laf ona oturdu,
Bire kırk kazansın, hayaller kurdu,
Okumaz, dinlemez, gezmez bu yurdu,
Efe'si, uşağı, kızan'ı yoktur.