Sen ki Hatem-i Embiya/ Sen ki Fahr-ı Âlem
Mümkün müdür dil söyleye/ vasfeyleye kalem
O yoktu yeryüzünde
Gecenin örtüsü vardı gündüzlerin yüzünde
Bir rüzgâr esiyordu küfür kokulu
Bedevîlerin yaleylince
beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Devamını Oku
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta