Ruhun gıdasıdır müzik, diyorlar
Bir lokmada çerez gibi yiyorlar
Cırlak ya da kısık ses veriyorlar
İş yapmış sanarak poz veriyorlar!
Müziksiz bir hayat olmaz, diyorlar
Notaları kurban edip yiyorlar
Mağrur bakışlarla ses veriyorlar
Açık saçık hâlde poz veriyorlar!
Anası babası benim, diyorlar
Müziği ağlatıp nane yiyorlar
Notaları yutup ses veriyorlar
Renk cümbüşü ile poz veriyorlar!
Bil ki müzik kutsal iştir, diyorlar
Onunla içerek meze yiyorlar
Yayvan ağızlarla ses veriyorlar
Ahkâm keser gibi poz veriyorlar!
İçten gelen müzik doğal, diyorlar
Terapisi ile kafa yiyorlar
Âdeta gaipten ses veriyorlar
Serde bilimsellik, poz veriyorlar!
12.07.2017
Not: Hakikî müzisyen ve müzik insanları yazdıklarımın dışındadır.
Kayıt Tarihi : 14.7.2017 18:07:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!