Müzeyyen Şiiri - Metin Soydeveli

Ege'de Şiir Molası Grup arkadaşımız Müzos'a itafen
yarattığınız güzellikler başlı başına şiir. Teşekkürler.

Sen ateşledin fitilini şiirin
Şairde, sen kırbaçladın kanı
Ben senin yalancınım!
Tüm yazabildiklerim; anlattığın kadar

Yakın değilsin seslensem duyacak,
Uzak da değilsin,soluğunu hissedemeyecek kadar
Gönül gözüyle gördüğüm, durusun, berraksın
Ege gibi. Sıcaksın Datça kadar

Derli toplu bir hanımmışsın
Misafir de gelmemiş dün gece
Mutfağı dağınık bırakmazmışsın
Çay bardağı, çerez, meyve tabağı
Mutfak da dandini, neyin nesi!
Sen herkesten düzenlisin Müzeyyen

Stratejiler geliştirirmişsin
İlk iş, camları aç hava gelsin
Camlarda yağmurun lekesi
Balçık çamur, neyin nesi!
Cam silinmek ister, kim uğraşacak
Sen herkesten akıllısın Müzeyyen

Pek de bir organizeymişsin
İşleri sıraya koyarken pek mutluymuşsun
Organize olmak işine de gelirmiş
Bu gün hava çok rüzgarlı, çamaşır da yıkanmaz
Balkon çamurlu, yıkansa da asılmaz
Sen herkesten akıllısın Müzeyyen

Toz kaplamış her yeri, her gün sildiğin halde!
Kaç gündür esen rüzgar ne varsa taşımış eve
Halı, kilim de kalmış toz toprak içinde
Dip temel temizlik, silinmek ister
Halı silkme günü de değil! Pazara ertele
Sen herkesten akıllısın Müzeyyen

Pekte bir prensip sahibiymişsin
En bi hamarat hanım senmişsin
Mutfakla olmazmış hiç kavgan
Kahveni alıp, alıp kaçarmışsın
Mutlu, mesut şarkılar söylermişsin
Sen herkesten tertiplisin Müzeyyen

Duydum ki çok hamaratmışsın
Çamaşırları makineye yıkatmışsın
Toz almayı da yarına bırakmışsın
Çamur üstüne terlikleri atmışsın
Balkon yıkamakta neyin nesi!
Sen herkesten hamaratsın Müzeyyen

Düşündükçe pratik çözümler üretirsin
Mantığını çalıştırırsın, işleri ertelemekle
Emekliliğin tadını çıkar, al kahveni eline
İşe giden gelenleri uğurla, güle, güle de
Mutat temizlik yeter, konu komşuyu bekletme
Sen herkesten dost canlısın Müzeyyen

Arkadaşların sabah yürüyüşlerinde
Pek bir güzellermiş. Cicili eşofmanları,
Saç bantları, küpeleri, hatta rujuna kadar
Bolca bir bluz, bir kapri ve kısacık saçlarınla
Aralarında bir doğal senmişsin Müzeyyen

Süzülüyorlarmış; sabah yürüyüşlerinde
Etrafındaki güzellikleri görmeden; kim güzel!
Yüreğin dinç, kendin dinç, yorulmak bilmezmişsin
Kargalarla bile konuşur; hızlı, hızlı yürürken
Umurunda arkadaşların varmış, günaydın diyeceğin
Amacı güzel, gözü, gördükleri, gönlü güzel Müzeyyen

Sabahları günaydınlarla avutursun
Gecelerde ninnilerle uyutursun
Bunca güzelliği nasıl yaratırsın
Her yazdığını zevkle okutursun
Şiir yazmak da neyin nesi!
Sen kendin şiirsin Müzeyyen