Mutsuzluk gönlümü, sert rüzgarlarla uçurur,
İncitene kadar eser, kökünden koparır,
Çok uzaklara götürür, yapayalnız koyar,
Yenik düşerim kedere, kalırım kadere...
Kara hastalık mutsuzluk, her dört mevsim yoklar,
Zamansız sonbahar gelir, fırtınalar kopar.
O mavi gözlü bir devdi.
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.
Devamını Oku
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta