Mutsuz muydun Çocukluğunda?

her babaya baba denilemeyeceğinin de
ve her anneye anne denilemeyeceğinin
bir görev bilincine dahil sorumluluk olduğu
öğretilmediğinin acısıyla
böyle niceler anneler oldular, niceler babalar oldular...

annelik, babalık öğrenilmeli
bebek bebekliğini emekliyor işte
çocuk çocukluğu öğrenebilmeli

mutsuz muydun çocukluğunda?
Hep sordu, soruldu, soruluyor her ülkede de....

daha bilinçli bir yaşam geleceğimiz olsun ümidiyle:
tek gerçek, mutlu olmaktır
tek ulaşılmaya ideal, mutlu olmayı öğrenmek
tek verilecek değer içeriği, mutluluğu öğretmek

bu bütünüyle de, hep sadece tadarak, tattırarak
ve kayıtsız şartsızlıkla...
bir vatan bütünlüğünde inan, iman, inanç gibidir
çocuk olmak, çocuğu olmak...
bir bütünlüğün güvenleri içinde bir birey olarak

tüm disiplin ve öğrenim eğitili kazanılan
bir prensiple

çok şükür buna Türkiye
ezelden bir asillikle adil bir temel
insan ve insanlığa
alması, adımlaması kalıyor herkese
hür düşünce hür seçim değerleriyle

zamandır tek özgür ve hakim olan
eğitim ve öğretim değer birimidir zaman

bundan sonra dilerim
nasiplendirilecektir çok yavrular daha
mutluluk tatlarıyla damaklarında
yaşamı sevecekler

kuracakları yuvada kendi çocukluklarından
cıvıl cıvıl mutluluk sesleri
dolmaya devam edecek ebediyete kadar
bir daha gerilemeden...

Nisan 2007